केही स्मृतिका दृश्यहरू

 केही स्मृतिका दृश्यहरू

*****************

खोलाघरे बा ले दश वर्षको

आफ्नो कान्छो छोटो साथै लिएर

जन्तरे महाजनको आँगनमा

"मेरो कान्छो छोरो राख्नु हजुर!

गाई बाछा हेरिदिन्छ यसले

मलाई चारपाँच मुरी धान दिए हुन्छ

घरजहान बिरामी छे" भनेको

दृश्यहरू याद आए।


डाँडाघरे आमैले आफ्नी माइली छोरी

डन्डिफोर निस्किने उमेरमा

डोर्याउदै गोदार महाजनको

गोठमा लगेर "यसलाई राख्नु हजुर

महाजननी आमैलाई काम सगाई दिन्छे

मलाई वर्ष भरीको अन्न दिए हुन्छ"भनेको

दृश्यहरू याद आए।


उदयनारायण बा लाई 

जङ्गली भैंसीले घाइते पारे पछि

उनीको श्रीमतीले सारु बा को

घरमा गएर कानको मुन्द्री देखाएर

"यो राख्नुहोस हजुर!उपचारको निम्ति

केही खर्च चाहियो "भनेको

दृश्यहरू याद आए।


बहादुर ठुले ले

बाबु खसे पछि

"बरु हलको गोरु लानु 

तर काम उतारी दिनु "

भनेर खत्री महाजनलाई भनेको

दृश्यहरू याद आए।

--------

पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला,गुवाहाटी

बाबु र घर

 बाबु र घर

*******

सुन्दर घर

नानी केटाकेटीहरू

सबै घर परिवार 

रमाई रहेका छन

घरभित्र।


उनीहरूलाई थाहानै छैन

लकडाउनमा व्यापार बन्द भएर

बाबुले

घर बन्धक राखेको कुरा।


हाल बैंकवाट कर्जा तिर्न

सूचना आई सकेको छ

 नत्र घर लिलाम हुन्छ।


ऊ मनमनै सोच्छ आमाको कथाहरू

लेख्छन् सबै

बाबुले पनि भोगेको

हुन्छ निकै।

कस्ले लेख्छ ई कथाहरू!


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

गुवाहाटी, आसाम।

17/11/21

आँपको बोट


साहित्यपोस्टप्रति हार्दिक आभार।

आँपको बोट

**********

लगभग सत्तर वर्ष अघि

बुबा, बैनी भेट्न जाँदा

कोसेली आँप लिएर जानु भएको।

भान्जा भान्जीहरूले

मामाले ल्याएको पापा भनेर

खुब रमाएर खाए आँप

कोया फ्याँकीदिए बारीमा

उम्रियो आँपको बोट।


अहिले प्रकाण्ड भएको छ रुख

निकै चराचुरुङ्गीहरूले हुर्काए बच्चा

लगाए गुँड, रमाए रुखमा

निरन्तर ,अविरल।


म आज त्यही रुखको फेदमा छु

न बुबा , न फुपुदिदी न भान्जा भान्जी

न त्यो घर! फगत एक्लो रुख!

ग्लोबेलाईजेसनको जमाना

कोई सात सागर तेर नदी पार

कोई कहाँ ,कोई कता

सात दशकमा सबै लाखापाखा

म फगत हेरि रहेको छु

सम्झि रहेको छु

बुबा भाइटिका लाउन 

सापट लिएर जानु भएको

बैनी भेट्न।


आँपको  रुख बोल्दैन

मेरो आन्तरिक भावना कसरी भनौं

न जल चढाउनु, न तोरण बाँध्नु

दाजु बैनी भेट्न जाँदा

सन्जोगले उम्रिएको ऊ।

मानौं मायाँको एक उपहार।


बाटो बन्दैछ त्यहाँ

काटिन्छ रे अब ऊ

म सँग अब एउटा 

फोटो मात्र रहन्छ , स्मृतिको पोको

आयो याद बोकेर फेरि

भाइटिका!अनि आँपको रुख!


(भाइ टीकाको मङ्गलमय शुभकामना)


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

निर्वाचन

 रम्बास कविता


 

                             

                             ***निर्वाचन****

                                  ए

                                 सर!

                              चाँडै  नै

                            आवोस   है

                           निर्वाचन  त्यो

                         वर्षेनी     आवोस।

                       माटो  म्यादी   हुनेछ

                     बी पी एल कार्ड    हुन्छ

                   आवास    योजना  भेट्नु छ

                 के सी सी    ऋण बैंकले  दिन्छ

                 उत्सव    झैँ    माहौल      हुन्छ 

                   मन्त्री    हरू    लामो     ताँत

                     बिर्खे     हर्के   व्यस्त  ती

                        मदिरा    छल्क्यो लौ

                           घर    घर     मा

                            टुन्न        सब

                              चूु   ना  व

                                  धन्य

                                   छ।

                     

पुरूषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला, गुवाहाटी

वध

 वध

****

सधैँनै गाँस बासको समस्या

भागदौडको जिन्दगी

एकछिन दुःख भुले नयाँ उमङ्ग मिल्छ

जिबा,हजुरबा,छोरा, नाति,पनाति, जनाति

एकै रङमा आज, दशमीको मुहूर्त

यता असुर वधको विजय उल्लास।


युद्ध त गर्नै पर्छ,निधन हुनै पर्छ

वध गर्नु पर्ने अन्तिम कर्म!

नारीको मर्ज्यादा हनन् गर्नेलाई

रतीभर छैन डर

किन मारिन्नन् अहिलेका राक्षस?

बध गर्ने को छ र त्यस्तो सुरो!

सोध्छ खुलाल साइँला

मलाई विज्ञ सम्झि!

यता राक्षस वधको विजय उल्लास।


वर्तमानमा पो जरूरी छ वध

बलात्कार, हत्या,उत्पीडन

मन्त्री वाट प्रहरी सम्म

केही तथ्य प्रमाण भेट्दैनन्

मारिन्नन् दोषी, साक्ष्य दिदैनन कोही

नदेखे नसुने झैं गर्यो ,खतम

मारिदैननन् बलात्कारी,कुकर्मी

यता असुर वधको विजय उल्लास!


काटिन्छन अवोल प्राणी

बोल्ने र पाखण्डी दोषी प्राणी निर्धक्क

मर्ने डर त परै जावोस

उनीहरूपनि रङ्गीन भएर

ठुला बडाका आडमा

निस्फिक्री भएर,छाती फुलाई

सामेल हुन्छन्

असुर वधको विजय उल्लासमा!


आँखा झिमिक्क नपार्ने 

मृण्मय तर प्राण प्रतिष्ठित दुर्गाले

किन देख्दिनन त्यो दृश्य?

बध गर्न त परै जावोस

आज मानवरूपी असुर

त्रिशूल पो देखाउँछ

दुर्गालाई।

यता राक्षस वधको विजय उल्लास!

असुर निस्फिक्री!

देवी मौन!

असुर वधको तमाम विजय उल्लास!

धरातलमा।


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

तेजपुर, असम

मिति:विजया दशमी

बुढा

 बुढा

***

बुढा!कान्छी र माइली नातिनि

छुट्टीमा आएका छन्

कान्छी डाक्टर पढदै

माइली इन्जिनियर गर्दै

मलाई बीचमा राखेर ओछ्यानमा

दुई तिर दुवै नातिनि सुतेको छन्

हजुरको बैँसको र आचरणको कुरा सोध्नन्

मलाई  गाउँखाने कथा पनि भन्नु भन्छन

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको।



छत्र छायाँ थियौ तिमी

तीनवोटी छोरीनै छोरी जन्मिँदा पनि

कहिले हेरेनौ छड्के नजरले मलाई

बरु मलाईपो छोराको आशा थियो

तिमीले सम्झाउने गर्थ्यौं मलाई

"लक्ष्मी हुन छोरी" भन्थेउ

मेरो परिवार नियोजन गर्दा

निकै दिन रिसले बोलिन म हजुरसँग 

पछि त छोराको आभास नै भएन

छोरा छोरी एउटा हुन भन्नु हुन्थ्यो

तमाम थियो हजुरको त्यो जीवन युद्ध समाजमा!

मानौं छोरा त समाजलाई पो चाहिने!

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको।


गोदारनी आमोई आएर 

चुरा नलगाउन

लसुन पियाज नखान

सेतो वस्त्र लाउन

सधैँ कपाल मुडुलो पार्न

कसैको शुभकार्यमा नजान

भनेर गइन्,विधवाको नियम रे!

नातिनिहरूले झाँको झारे आमैको

"तिमीले केही बार्नु पर्दैन

जस्तो लाए पनि हुन्छ" भनेको र

"प्रेम श्रद्धाको न आभास हो, देखाउने हैन"

भनेको कुरा मनन् गरेकी छु मैले

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



तिमीले अन्तिम समयमा 

तिनै छोरी ज्वाइँलाई

भनेर गएथौ 

आमाको ख्याल राख्नु भनि!

केही दुःख छैन मलाई

हाम्रो पुर्खा र तिम्रै संस्कारको फल होला सायद

राम्रो सेवा चाकरमा छु म

खान लाउनमा केहि प्रतिबन्ध छैन

तिमीले भने जस्तै जीवन यात्रा छ मेरो

रमाएको छुव म, छोरी,ज्वाइँ र नानीहरू सँगै

तिमी ध्रुवतारा मेरोजीवन यात्राको !



कपासको बाती बनाउन थालेकी छु

लाखबत्ती जलाउने इच्छा छ

हजुरको आठौं वार्षिकमा।

लगभग पचास हजार बाती

बाटीसँके मैले 

रहेको छोरी, नातिनि र सम्धिनीले र

छिमेकी हरुले बाटी दिने रे!

असारको मैना पञ्चमी तिथिको दिन

पूजा र लाखबत्ती बाल्ने।

म आकाशको  ध्रुवतारा  हेर्छु त्यो दिन

तिम्रो यादमा

तिमी धरतीतिर हेर्नु ल!

सबै भेला हुन्छन्

तिम्रो यादमा

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



दाँत सबै झरे त मेरो बुढा!

मिठो गीलीभात पकाउने कुकर ल्याएको छन्

दाँत लगाई दिए हालै ज्वाइँछोरीले

मलाई च्यास् अलिक बिसन्चो हुँनुहुदैन

तिनै छोरी ज्वाइँ र नातिनिहरू तैनात हुन्छन्

नातिनिले आँखा पनि जँचाई दी

अहिले अलि अलि देख्छु

कान अलि अलि सुन्छु

यस्तै हुन्छ बृद्ध उमेरमा भने डाक्टरहरूले

आनन्द छ मलाई

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !




हामी तीर्थ जाँदा किनिल्याएको

सेतो चन्दनको  गिँडो

घोटिएर स्यानो भएको छ

त्यही घोटेर लगाउने गर्छु सँधै

चनौटो पनि खिएर स्यानो भएको छ

हजुरको यादको चिनो भएको छ

ठुलो नातिले "हुईल चेयर" ल्याईदिएको छ

बिहान घाम ताप्न तुलसाको मोठसम्म

लगीदिन्छे नातिनिले

तुलसीमा पानी चढाउँदा एकपटक

आकाशतिर नजर लाउँछु

तिम्रो याद सारै आउँछ

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !


मेरो तेस्रो गर्भधान हुँदा

सबैले भित्रि आग्रह गरेका थिएँ

छोरा कि छोरी हेरि लिनु भनेर

तिमी नमानेको झल्झली याद आउँछ

भ्रूण हत्याको पाप लिएनौं हामीले,हजुरले नै गर्दा!

समाजले किरिया गर्ने मान्छे हुँदैन भने

अहिले कान्छी छोरीको घरैमा छु

सोचेर जिउ जिरिङ्ग हुन्छ

अरू छोरीहरूले पनि मलाई लाँन्छन्

सबै छोरी ज्वाइँ तत्पर छन्

रत्तिभर गुनासो छैन मेरो

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



हाम्रो घर घढेरी

म जिवित छदैं

बेच विखान गरेर ,तिनै छोरी ज्वाइँलाई

तिनभाग गरिदिन आग्रह गरें

झन्नै मारेनन् मलाई

अनाथलय लाई दान पो गरि दिए

हाल निकै अनाथ नानी, बालवृद्धाहरू छन्

हजुरको यादमा अस्ति सबैलाई

भोजन र लुगा दिए सबै मिलेर

छोरीहरू " रत्न"ज्वाइँहरु "हीरा"

नाति नातिना हरू "सुवर्ण" हुन गए

सबै गाउँलेहरू हिजो आज त्यसो पो भन्छन

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



बुढा! हाम्रो लामो जीवन यात्रामा

तिमीलाई कहिले रिस उठेको देखिन्

बुढी कुटेर मर्द हुँ भन्ने जमानामा

कहिलेइ मलाई हात छोडेनौ

मेरो पनि अन्तिम अन्तिम अवस्था छ

विवाहमा गुरुले हामीलाई आज वाट पति पत्नी

"तिम्रो हृदय मेरो,मेरो हृदय तिम्रो"संस्कृतमा

सुनाएको श्लोक याद छ?

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



लाखबत्ती बालेको दिन

तिमी कुलको वायु भएर आउनु

म कोइलाटोमा घिऊको धूप हाल्छू

रमिन्छन नानीहरू

सुनाउनेछन् हजुरको,मेरो साथै

छोरी हुनेहरूको अमूल्य गाथा

"अमर कथा" हुने छ 

"अमरनाथ" शिव पार्वतीको जस्तै

केही दुःख छैन मलाई बुढा!

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला, गुवाहाटी, आसाम


चोर

 



अन्तरे दाहाल          चोर

                          ******

                            त्यो

                            चोर

                           सर्वस्व

                         लुट्दछ ती

                        दृश्य नै वस्तु

                      ठान्छ सक्षम ऊ

                   मानौं  चोर्न   पार्गत

                   अनेकौँ कलाहरू ती

                 तर    रत्तिभर      हुँदैन

               सामर्थ ऊ र उस्को त्यो कार्य

               कसैको   भाग्यलेख   चोर्न।

                  दुई    दिन     रमाउँछ 

                    मस्ति गर्छ रमिन्छ

                     एकदिन प्वाक्क

                      खान्छ लौ  गोली

                        प्रहरी      को

                           क्षणिक

                             रम्य

                              यो।

                             

                          

                           

आत्मा

 अन्तरे दाहाल       

                 आत्मा

                 ******

                     यो

                    दु ई

                 शब्दको

                उडन्त त्यो

              भ्रमर    रूपी

            अजर  ~  अमर

          पिन्जरामा बन्द छ!    

        यो  रहेमा  हाई   हाई!

      सबै  खुशी साथै  आनन्द

   पूजा  हुन्छ   मुर्तीको प्राण नै!

      फूर्र   उडेर  जान्छ    जब

        नश्वर    देह    प्रेत    रे!

          चिरनिद्रा    निस्तब्ध

            परमात्मामा    लौ

              विलीन  आत्मा

                अ वि  र   ल

                  अ  न  न्त

                    सृ   ष्टि

                       यो।                

                            *

उपेक्षा

 अन्तरे दाहाल

                            उपेक्षा

                           ******

                              हो     

                             हाम्रो

                           यात्रामा

                          कतै   कहीं

                         निकै  पटक

                        उपेक्षित   भइ

                     पुनर   उत्साह   ली

                    जीवन  युद्ध    विजय।

                  अक्लान्त   संघर्षका साथ

                 अवला  नारी  , वर्णभेदी लौ

                  उपेक्षा   छिचोली   कर्मले

                   हुनर     साथ      दृढता

                     निरन्तर         प्रयास

                      शिखर          पुगेर

                        शंख  नाद   को

                          दृष्टान्त    छ।

                             उपेक्षा

                               बन्द

                                ल!

                            

अनौठो सृष्टि रचना

 अनौठो सृष्टि रचना

***************

जोत्दा जोत्दै थाके पनि

बोल्दैन ,लुरु लुरु हिडीदिन्छ ऊ

लौरोको भरमा

आज बारह वर्ष पछि

ऊ थला परेको छ

बुढो गोरु त्यो  आज

खेतको छेउमा 

छाप्रो एउटा बॉस र परालको

पानीको, दानाको भाँड़ो छेवैमा

तर खान असमर्थ।


केही फरक छैन उस्को र हाम्रो जीवनको

हामी खाटमा या अस्पतालमा

कति दिन रोकिन्छ र यो श्वास!

जाने नै हो जब!

मन् परेन है मलाई यो रचना

हे बद्रीविशाल!

बरु सबै प्राणीहरू बोल्ने पारिदिए कसोहोला?

बोलुन सबैले, माँगुन अा आफ्नो हक

सबैको एकनास होस मृत्यु प्रथा

प्राणीले मृत्यु सैय्यामा बोलेको बुझून् मानिसले

हजुरहरूको सृष्टि समन्धित सभा बसेमा

मेरो यो प्रस्ताव राखिदिने

विनम्र अनुरोध गरें।

साष्ट्टङ्ग प्रणाम हे!सृष्टिकर्ता

हे त्रिविक्रम!नारायण हरि!



पुरु

गुवाहाटी

मेडिकल कलेज

२/२०/२१


आराम

 पुरुषोत्तम उपाध्याय

दाहाल।


                           आराम

                           ******

                               यो

                              सृष्टि

                            कालमा

                          कस्ले  गर्यो

                         आराम   यहाँ

                        प्राण    रहुन्जेल!

                      निरन्तरता    मान्छ

                     मन्      हृदय    शरीर!

                  गाँस   बासको   समस्याले

                लुप्त  भएको छ   यो  विश्राम     

                 सायद   काल्पनिक    मानौं  

                   भाग  दौड़    जमाना   मा!

                     "आराम    हराम    है"

                        ठुला  अक्षर्    को

                           देखेको दृश्य

                             कार्यान्त्रर

                               विश्राम

                                 सत्य

                                  हो!

                            

       ४/९/२१                

                   

                         

                         

तृष्णा

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल, बेलतला गुवाहाटी आसाम

                            तृष्णा

                            *****

                              त्यो

                             तृष्णा

                          हाबी    भै

                         हामी     परौ

                       चपेटामा     लौ!

                      हामीले     मेटेको

                    हैन    है  तृष्णा  मनु!

                   न  होमिएको   नै  भला

                  उस्ले क्वाप्प  लपेट्यो  हरे!

                बत्तीमा  कीरा   मरेझैँ  स्वाप्प!

                  मृगतृष्णा      भएर    घुम्ने

                   काल पनि भोको आज!

                    लिप्सा,तिर्खा प्यास नै

                      निमित्त    भयो   लौ

                        कस्तो    अनौठो

                           अवि     रल 

                              अनन्त

                               तृष्णा

                                 यो!

           

भोगा न भुक्ता  वयमेव  भुक्ता, तपो न तप्तं  वयमेव तप्ताः।

कालो न यातो वयमेव यता, तृष्णा न जीर्णा वयमेव जीर्णाः॥           

                 

                    

कठैबरा!दसैँ!

 कठैबरा!दसैँ!

**********

ऊ आज म्लान र अबोल छ

पुरानो र नयाँ दसैँको फरक देखेर

के थियो चहलपहल उहिले

मौसम आभा आभा हुन थाल्यो

मिठो मसिनो बटुल्न हम्मे हम्मे

के सोच्दो होला आजको तामझाम देखेर दसैँ?

कठैबरा!दसैँ!


बाबु ऋण लिन साहुकामा

आमा कर्केनी आमैकामा

सापट केहि दिनु हुन्छ कि?

नाति आमैलाई सानो गाडी र पेस्तोल भन्छ

हिजो आज त अरिजीनल पो

खेलाउँछन गाडी र पेस्तोल ठिटाठिटीहरू!

छक्क पर्दो हो अहिलेको माहौल देखेर!

कठैबरा!दसैँ!


ढिकीको मुसलको निम्ति नयाँ काठ

खोजी रहेछ दुलाल साइँलो

एउटा ढिकीमा निरन्तर कार्य

गाउँका मानिसहरू

तैँ छाड कि मैं छाड

दिन रात चल्छ ऊ

बनाउँछ चिउरा पातलो ,बाक्लो

मसिनो अनेकौँ धानको

भुट्न व्यस्त,प्रेमालाप, कति हो कति कथा

अहिले रहेन पुरानो रौनक!

कठैबरा!दसैँ!


खसी,बाख्रा, च्याङरो तान्दै लगेको दृश्य

सप्तमी र अष्टमीमा बलि दिएर

बोकाको निकैवटा टाउको

बोकेर घर ल्याएको धामी कान्छाले!

बजारमा नयाँ लुगाको निम्ति

लिडेँढिपी गरि रहेका नानीहरू

गरीबहरू साहुको भरमा

धनीहरू वियाजको स्तरमा!

निष्प्राण देख्छ अहिले माहौल ऊ

सपना भए ती दृश्य!

कठैबरा!दसैँ!


लिङ्गे पिङमा पालो पालो

मच्चिएको पिङ माथिवाट नै नजर,

तल भुमण्डलमा प्रेमिका!

विहङ्गम दृश्य,प्रेमील माहौलको!

दशमीको दिनै टिको लगाएर

यात्रा सुरु परदेशको, बृद्ध आमा बाबुको 

दर्शन र आशीर्वादको अभिलाषा!

देख्दैन हिजो आजको दसैँले सायद!

कठैबरा!दसैँ!


ढिँडो,घाङ्ग्रा,मकै,कोदो साथै

मासु बेगर नै फुको चिउराले चाड कटाएको

त्यो गरिबी देखेन अहिलेको दसैँले

कठैबरा!दसैँ!


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला,गुवाहाटी।

९/१०/२१

डुङ्गा बाम लाग्यो

 डुङ्गा बाम लाग्यो

*************

सल्ल बगेको पानीमा 

गहिरो र बाम 

थाहै भएन  नाउरेलाई

प्रेमको भाखा बोल्छ, बगेको पानी

डुङ्गा बाम लागे पछि मात्रै थाहा भयो

प्रेमिकालाई झुठो प्रेमको आभास

जाँदैन नौका अब

डुङ्गा बाम लाग्यो।


को छ र आफ्नै यहाँ भन्छ डुङ्गा

लास लाँदा त काँध बदलिनु पर्छ

क्षनिकको गहीरो नदी

हिउँदमा सुकेर जान्छ

बाढी र बर्खा त केहिदिन मात्रै न हो

झस्कियो यो अनौठो प्रीत

डुङ्गा बाम लाग्यो।


कति प्रेम गरिस भन्दैन इतिहास?

कति आर्जन र विद्धग्ध भएको कुरा मात्रै सोध्छ

माया र प्रेम त सानामा रम्येको

बेहुला बेहुलीको खेल न हो बालुवामा

भताभुङ्ग भयो कृतिम स्वरूप ,आकृति

लथालिङ्ग भयो त्यो प्रेम

डुङ्गा बाम लाग्यो।


निकै थिए यात्रु, प्रेमी डुङ्गामा

प्रितको जुगल जोडी पनि थिए

बुझेनन् उनीहरुले गहिरो र बामको खेल

अलपत्रो पर्यो चखेवाजोडी बीच धारमा

अनि थाहा लाग्यो,स्वार्थी प्रेमको

झसङ्ग भए प्रेमी युगल

डुङ्गा बाम लाग्यो।


नदी ,हिउँद बर्खालाई दोष दिएर के पो गर्नु

पैसा, धन, गरीब र अहंकारमा पो छ कि क्याहो प्रेम?

सुन्दर र सुन्दरता बुझेन नदीले

ऊ त निरन्तर बग्छ

कसैले बाँध लगाई दिए रोकिन्छ

अनि ठट्टा गर्छ 

मैतालु जान लागेको जोडीलाई

नव र बृद्ध दुवै दम्पती निकै तारेको छ उस्ले

पुष्ट र निस्तेज बक्षस्थल दुवै देखेको छ उस्ले!

डुङ्गा बाम लाग्यो।


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला,गुवाहाटी

710/21

 सुकेका छन् आँसु मेरा फगत छ जिन्दगी आज

लुकेका छन् आँसु मेरा आघात छ जिन्दगी आज

सुखो परेली भएर पनि झिमकिन्छन आँखा मेरा

रुझेका छन् आँखा मेरा व्याघात छ जिन्दगी आज।

 तिमीले भनौं मैले सुनें प्रेम को अमर गाथा

भन्दा भन्दै सुन्दा सुन्दै रसाए ई  दुई आँखा

नजाउँ अब अतीत तर्फ हृदय थर्काई दिन्छ

आफ्ना भन्ने मौन भए लागे लाखा पाखा।


अन्तरे दाहाल

बुढी

 बुढी!

******

तँ त गई हालिस 

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् 

ठिकै भयो जस्तो पो लाग्न थाल्यो 

दुखै लुक्यो तेरो!

छोरो अफ लाइनमा

छोरी अनलाईनमा

बुहारी चुनाव मा व्यस्त

नाति नतिना भिडियो गेममा

म ओच्छानमा!

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी।


तेरो इच्छा नै थियो 

आयुष्मती हुने, सेतो वस्त्र लाउनु नपरोस भन्ने

म रङ्गीन वस्त्र लगाएर पनि सुस्त मन्

कोही छैन बोल्ने र सुन्ने मेरो कुरा

तेरो यादले सारै सताउँछ बुढी!

काकाकुल झैं भएको छु

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी!


तलाई मैले तारी दिएँ जस्तो लाग्छ

काम क्रिया, श्राद्ध पिण्डदान

सबै गराइदिएँ 

वैकुण्ठमा हौली सायद

यता नहेर ल!

हेर्ने कोशिश पनि नगरे है

मेरो लुगा रङ्गी बिरङ्गी भए पनि

सारै मैलो छ मन्

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी!


चुठुवाको भरमा पिसाब

चारपाउ टेकेर शौच जानु पर्छ

खोकी र खकारको शब्दले 

घरमा भूकम्प आउँछ

दर्हो मन् पारेको छु

आँशु झार्दिन म

तिर्खा लागे तँ सम्झिन्छु

मेटिन्छ प्यास निकै

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी।


दस दान र आतुरी दान पनि

गरी दिए गुरुले

छोरी आएकी थिई

छोरीले तातो पानी खाने

थर्सस ल्याई दिएकी छे

हात खर्च पनि दिएर गई

के गर्नु यो पैसाले

माथि नै जाने प्रार्थना गर्छु!

बाकी प्रभु इच्छा

एक मुठी तातो पानी दिने कोई छैनन् बुढी!


हाम्रो बिहेमा जुवा खेल्दा पनि 

तैँले जितेको र

दही खुवाउँदा पनि तैँले नै जितेको याद आउँछ

जीवन युद्धमा पनि तैँले नै बाजी जितिस

दुखै नपाई तँ त गईस

दुःख कस्लाई सुनाउँ

मलाई चिल्लो लाउने बोटुको

कुच्चिएर नानीहरूले धूलो माटोमा

भात भात खेल्छन,हेरि रहन्छु म

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी!


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला, गुवाहाटी

२९/९/२१

खन्तरे

 अन्तरे दाहाल                                 रम्बास कविता

                              खन्तरे

                              *****

                                त्यो

                               झोला

                               ललाट

                             मा  चन्दन

                           को स्पष्ट रेखा

                         लौरो अनि, सफा

                       कुर्ता धोती पात्रो त्यो,

                      धामी र  पण्डित   पनि

                     शास्त्र  ज्ञान र अनि अर्ती

                    सबैको  प्रेमी,स्पष्ट बोलीले

                     सल्लाह र सुझाव पक्का

                       हजुरहरू  सक्नुहुन्छ?

                        शब्दकोश नभै प्रभु!

                           हाम्रा खन्तरे बा

                            कति  नम्बर

                              छोरा हुन्

                                जन्तरे

                                 बाजे

                                  का ?

        9/9/21

बाबु

 पुरुषोत्तम उपाध्याय

दाहाल

                               बाबु

                               ***

                                ती

                               हाम्रो

                             पिताश्री

                            कहिले नै

                          न थाक्ने कठै!

                        आकाश  भएर

                      ढाक्ने सम्पूर्ण ऊनी

                    पूर्ण     सुरक्षा    कवच   

                  सम्पूर्णमा  बाबु     टतस्थ

                 मानौं    धरती  रत्न नै   हाम्रो

                  कस्ले बुझ्ने, भन्नु कहाँ  लौ!

                    नेपथ्य    मा     रहेर  खै

                     कति  गरे  कति  त्यो!

                        बुबा!   स्मरण  ल!

                         श्रद्धाञ्जली  र

                             तर्पण है

                               नमन्

                                पनि

                                 ल !

                                                           

"कुशे औंसी"

बेलतला ,गुवाहाटी

7/9/21

                     (अाज कुशेअौंशीको उपलक्षमा ,

जीवीत पितामा नमन , स्वर्गीय पितृ पितामह हरूमा श्रद्धा सुमन अर्पँण )

ए बाबाठाकुरे!

 ए बाबाठाकुरे!

**********

आमै यो राघवे हो?

कत्रो भएछ, सानैमा देखेको

ऊनी उस्को बुहारी हुन?

हिजो अस्ति जस्तो लाग्छ

डाक्टर पो भएछ!

ए बाबाठाकुरे!


लौ यो मुक्तान माईलाको छोरो हो?

माईला र म सँगै गाई हेर्न जान्थिउँ

मलाई पौडी खेल्न उसैले सिकाएको

छाडा कुरा पनि निकै सिकायो सानामा

हेर त! छोरा छोरी नाती नातिना

अहिले जस्तो लाग्छ,

ए बाबाठाकुरे!


मञ्जरी त अहिले पनि जस्ता को तस्तै

दाउरा लिन जङ्गल जाँदा 

नाम्लो डोको मिलाई दिने म

कहिले काँही रिसले मलाई

बाहुन काठा!पनि भन्थि

भागेर विहे गरेकी,सानामा सारै राम्री

हेरन आँखा उस्को जस्ताको तस्तै

ए बाबाठाकुरे!


आमै!यो फूलतुली हो?

स्कूलमा हामी सँगै बस्थिउँ

बाबु चिया बगानमा काम गर्थे

खैनी खान मलाई पनि सिकाई

चित्र बनाउनमा अब्बल ऊ

निकै उमेर भएको पो देखियो 

चिमोटथी मलाई बेला बेला रिस उठ्दा

नाती फौजीमा भर्ति पो भएछ

ए बाबाठाकुरे!


प्रभु!यो गोदार माइलो हो?

ऊ र म गोठ जाँदा एकदिन

डुङ्गा नै डुब्यो

"अन्तरे डुङ्गा नछोड" भनेर चिच्यायो"

मैले छोडिन् डुङ्गा

मेरो जीवन रक्षक ऊ

मछुवाले उद्दार गरे हामीलाई!

दमको बीमारले भेटेछ अहिले

तर अझै पुष्ट र बलियो र रसिक।

ए बाबाठाकुरे!


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला

गुवाहाटी

6/9/21


आजको विचार

आजको विचार

समय ,श्रम अर्थ त सायद सबै सँग हुन्छ

मान सम्मान अनि सौरत्र पनि त्यसै सँग हुन्छ

तिमी उपरोक्त सबै देखेर उनीलाई माया नगर प्रिये!

हिजोआज  स्वच्छ मुटु र हृदय कमै सँग हुन्छ।।

________

पुरुषोत्तम उपाध्याय

दाहाल

गुरु

                      

                               गुरु

                             *****

                               यो

                               गुरु

                            शब्द  नै

                          जीवन्त लौ

                        अनन्त,    शुभ्र l

                        सञ्जीवनी    नै

                      प्रारम्भ     निरन्तर,

                     सत्कर्म    सत्संग राम्रो

                    गरेस  है  बाबु!  भन्दिने।

                 चरित्र    बनाउने      मूर्धन्य।

                   उनै  वाट  फक्रेका  हामी

                    विश्वमित्र     हुन    उनी।

                      शिक्षक  खाँबो  सरि

                        प्रत्येक   चेलाको

                          सास्टाङग् भई

                             गुरुलाई 

                              प्रणाम

                               हाम्रो

                                 ल ।

                             

 5/9/21                            

                       

  (शिक्षक दिवसको हार्दिक मङ्गलमय शुभकामना )

दुईचार दिन बस्दै आइज न बिनु!


सुन्न तँ बिनु!

रहेनन् कोहि मनको कुरा

भन्ने र सुन्ने

नानीहरू मोबाइलमा व्यस्त

श्रीमान कर्म र लेपटपमा

मलाई चै फोटो नआउने त्यो स्यानो

मोबाइल दिएका छन्

को सँग कुरा गर्नु मनको?

दुईचार दिन बस्दै आइज न बिनु!


सुन्न, सानामा एकदिन

तैँले र मैले

केटाको लुगा लगाएर

आमालाई तर्साएको याद छ?

दाउरा लिन जाँदा जङ्गलमा

बिमिरो टिपेर खाएको याद छ?

खोलामा पौडी खेल्दा

तामाङ बा ले लौरो लिएर

खेदेको याद छ?

सारै सताउँछ पुराना यादहरूले

दुईचार दिन बस्दै आइज न बिनु!


दाजु - भाइ भएनन् भनेर

हामी रोएको याद छ?

कसरि बित्यो दिनहरू यति चाँडै

वर पिपल को छाँयामा बसेर

कत्ति कुरा गर्थिऊँ

यौबन् र प्रेमको

जीवन र जीवन साथीको!

दुईचार दिन बस्दै आइज न बिनु!


सुन्न तँ बिनु!छोरीले अस्ति खुसुकै भनि

बाबु सुटुक्कै कोहि केटी सँग

व्हाटआपमा चेट गर्नु हुन्छ रे!

छक्क पर्नु, हो या होइन?

सुल्किन बेर छैन बुढा मान्छे!

लाग्यो बाबु छोरीको निकै

म केहि बोलिन, बोलि सक्नु छैन,

कसलाई भन्नु मनको कुरा

दुईचार दिन बस्दै आइज न बिनु!


सुन्न,म लेपटप, मोबाइल

राम्ररी चलाउन नै जान्दिन

फेरि लक गरेको हुन्छ

हाम्रै जमाना नै ठिक थियो

चिठी पठायो, रेडियो सुन्यौ

एकादशी र औंसीमा

मन्दीरमा किर्तन गर्यो

हाँस्यो ,खेल्यो,खुब रमायो,

दुईचार दिन बस्दै आइज न बिनु!


बाबु आमाको यादले सारै सताउँछ

फोटो हेर्न बाहेक केहि रहेन अब

गाउँ घर, गोठ गोठाले,दुध कुराउनी

सबै सपना हुन गए

केटाकेटीहरू जन्मथलो जाउँ भन्दा

टावर नआउने ठाउँ

को जान्छ त्यहाँ भन्छन

सताउँछ यादले सारै

दुईचार दिन बस्दै आइज न बिनु!


पुरुषोत्तम उपाध्याय

गुवाहाटी, आसाम, भारत

5/9/21

मृत्यु कला

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल


                                  

                        

                             ********

                                 हो

                               बत्स्य

                             कला    नै

                           रहेछ       यो।

                          अनुभव      छ

                         छेवै    वाट   गयो

                       मुसुक्क    हाँसेर   ऊ।

                      चेतना         अर्धचेतना

                    अनि  चिर   निद्रा अन्तमा।

                 "आर्ट    अफ  डायिङ "भनेको

                   प्रेमील    शब्द पो      रहेछ

                    भाग   कति भाग्छौ  तिमी

                      उपयान्तर           छैन 

                        राम्रो    कला    मनु!

                          सिक्न    जरूरी

                             मृत्यु   कला

                               अन्यथा

                               आत्मा

                                  ऊ l

                                

 2/9/21

म अनलाईन छु



आमा म अनलाईन व्यस्त छु

मेरो अनलाईन क्लास हुँदैछ

तिमी मलाई डिस्टर्ब नगर ल

साथीहरुसँग पनि निकै कुरा गर्न छ

म अनलाईन छु।

 

बाबु मेरो मोबाइल पुरानो भयो

वेकआप लिँदैन,रेम कम्ती छ

अनलाईन एक्जाम दिन छ

अनलाईन सबमिट गर्नुपर्छ

नयाँ मोबाइल जरुरी छ मलाई

अहिले म अनलाईन छु।


दादा मलाई पैसा पठाइदे ल

अनलाईनमा फर्म भर्न छ

अनलाईनमा सामान मगाउनु छ

भेलेन्टाइन डे पनि त आयो

पछि कुरा गरौला ल

अहिले म अनलाईन छु


फुपाजु आज म भ्याउँदिन

म केही काम गर्दै छु

भोलि कल गर्छु ल

अहिले म अनलाईन छु।


आज टिचर्स डे

गुरुलाई उईस गर्नुपर्ने

भ्याउँदिन होला सायद

यो गर, त्यो गर,वाक्क भएँ,कति काम

हाल म अनलाईन छु।


हाई रीमा, के छ खबर

तिमीसँग निकै कुरा गर्न छ

त्यो कुरा सेयर गरौ उस्लाई?

आउ त तिमी पनि

म अनलाईन छु।


आमा को पोते मगाएँ

मेरो लिपिस्टिक र आई लाइनर

फेसक्रिम पनि अनलाईन आयो

तर भनेजस्तो आएन

भक्कु गाली गरेँ कम्पनीलाई

अहिले म अनलाईन छु।

म व्यस्त छु, पछि कुरा गरौला

हजुर! अहिले म अनलाईन छु।

______

पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला गुवाहाटी

1/9/21

कृष्ण

 पुरुषोत्तम उपाध्याय                                 30/8/21


                        

                        

                          हे

                        कृष्ण

                        समय

                     आयो अब।

                    गलत    वार्ता 

                   गएको  छ  यहाँ

                 रास   लीला को हरे!

               कृष्ण  ले सोर सय लौ

             गोपिनी  हामी किन पछि?

            बिथोलिएको छ  यो समाज

             शंख  नाद पाञ्चजन्य को

              रप्तार     सुदर्शन     को 

                गर्दै    आउ है   अब!

                 धर्म   ग्लानि   हुँदा

                   आउने    बाचा

                     याद     गरि

                       आग म्य

                         चाँडै

                          ल !

                      

  (   कृष्ण  जन्माष्टमीको मङ्गलमय शुभकामना  )     

              

             

প্ৰাণীৰ প্ৰতি অত্যাচাৰ সজ্য নহল তিলমাত্ৰও ৰাস্তাৰ কুকুৰক কাটি গুচি গল পুলিচ কৰ্তিপক্ষক জনোৱা হল ধৰা নপৰে কেতিযাও দুৰ্বিত্ত আমাৰ আত্মা যেনে কুকুৰৰো তেনে! আমি মুণ্ডন কৰি প্ৰতিবাদ কৰিছোঁ আজি প্ৰভু! নিমাত প্ৰাণীৰ ভাল দিন কেতিয়া আহিব?

 প্ৰাণীৰ প্ৰতি অত্যাচাৰ

সজ্য নহল তিলমাত্ৰও

ৰাস্তাৰ কুকুৰক কাটি গুচি গল

পুলিচ কৰ্তিপক্ষক জনোৱা হল

ধৰা নপৰে কেতিযাও দুৰ্বিত্ত

আমাৰ আত্মা যেনে

কুকুৰৰো তেনে!

আমি মুণ্ডন কৰি 

প্ৰতিবাদ কৰিছোঁ আজি

প্ৰভু! নিমাত প্ৰাণীৰ 

ভাল দিন 

কেতিয়া আহিব?

আমাক ন্যায় লাগে

 

হে ৰাষ্ট্ৰপ্ৰধান!

আমি কাবৌ কৰিছোঁ

জীৱশ্ৰেষ্ঠ মানৱে আজি

কু কৰ্ম কৰিছে

নাই কোনো শুনুতা!

ৰাস্তাৰ কুকুৰৰ অংগ কাটি

কিৰিলি মাৰিছে

নাই কোনো বিচাৰ

বিচাৰি নাপায় বা কিয়

দূৰ্বিতক!

মুণ্ডন কৰি বিৰোধ কৰিছোঁ আমি

চুলি আমাৰ শোভাবৰ্ধন

নালাগে দিয়ক

কাটি দিছোঁ নিমত প্ৰাণীৰ

বিচাৰৰ বাবে

প্ৰভু ঈশ্বৰ! ৰাজনেতা

আইনজীবি ,সুৰক্ষা বিষয়া!

কতবা আছে আপোনালোক?

বিচাৰ কৰি দিয়ক

আমাক ন্যায় লাগে।


निर्णय

 अन्तरे दाहाल           निर्णय

                             रम्बास

                             *****

                               त्यो

                               दिन

                              उहिले

                            करीब त्यो

                           तीस वर्ष लौ

                          हुन लाग्यो हरे!

                         दाहाल र  दुलाल

                       बा दुवैको  घमासान

                     भएको रम्बास कविता।

                    दुलाल बा ले रम्बास नाथे

                     कविता हैन भन्दा पर्यो

                      लाप्पा दुवैको गोठैमा।

                        गोठाला भेला भए

                          निर्णय दिए त्यो

                           पछि बोहोरा 

                            थरी का ले

                              निर्णय

                                गर्ने

                                 रे ।

                                 

                      

    

ऊनीहरूलाई एनलार्ज गरेर त हेर


पर वाट सायद हजुरहरूले

झोले बा देख्नु भयो होला

झोला अनि एकभारी पुस्तक!


हजुरहरुको नजर धुमैलो भएको होला

नत्र किन त्यस्तो देख्नु हुन्छ

जचाउँन समय भएको रहेछ सायद

हराएको भाषा

हुत्तिएको समाज

रित्तिएको माया

च्यातिएको मन्

बिग्रिएको भावना

आत्तिएको दृष्टि हरूको समाधान

सबै हुन्छन् त्यो झोलामा

ऊनीलाई  एनलार्ज गरेर हेर मात्रे!


उनीहरू देखेको कुरा लेख्छन्

देखाई दिन्छन बाटो

हजुरले झोला हेरे पो!

सबै भकाई दिन्छन उनीहरू

पसीना चुहाएर 

हजुरहरुको निम्ति नै

बोकेको हो त्यो भारी

ऊनीलाई  एनलार्ज गरेर त हेर!


घरमा के सजाएर राख्नु हुन्छ?

त्यही कृतिम फूलदानी

खेली रहेको माछा

विभिन्न रङ्गको भित्ता

रङ्गी विरङ्गी फोटा!

राखि दिनुहोस त केहि पुस्तक?

अनि हेर्नुहोस चमत्कार!

उनीलाई  एनलार्ज गरेर त हेर!


काव्य लेखि 

छपाई अनि पस्कि

निकै कमाए ठान्नु भयो होला

कमाउनको साटो

गुमाउँछन् निकै अर्थ उनीहरू

छोरा नाति हरूले हाई डेड, मम

भन्न थाले भनेर पछि गुनासो नगरे है प्रभु!

झोले बा को झोला मा नभेटिने

तत्व छ 

उनीलाई  एनलार्ज गरेर त हेर!

**

पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

गुवाहाटी 


मीनाक्षी

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल             


                          

                        

                              म

                            मेरो

                          मुस्कान

                         मुरी   मुरी

                        मुहूर्त  मा नै

                     मुलुक    भरि लौ

                   मृदु हावा  का साथ 

                  मन्  भरी    मुटु भरी

                 मुना  मदन  को कथा झै     

               मर्म भेदी   तरिका का साथ

                मदमत्त     नभई    दिन्छु

                 मृगनयनी    लाई    लौ

                   मौन   भई   अँजुली

                     ओर  सार  प्रिये!

                       मीनाक्षी तिमी

                          मेरो  मन्

                           मौनता

                            मान्छ

                             लौ!

                        

 २८/८/२१        

                      

कुकुर

 पुरुषोत्तम उपाध्याय

                          

                        

                              न

                            प्राणी

                         त्यो खान्छ

                       रक्सी     जाँड

                       न   ड्रग्स   कतै

                     सधैँ         बफादार

                  प्रभुभक्त       मैत्री    ऊ  

                 निरन्तर     गर्छ        सेवा

                 दिनरात     एक    गर्छ    लौ

               दिए खान्छ    नदिए    सन्टोक

                भनिन्छ    कुकुर   जस्तो   नी 

                  कुकुर    जस्तो      व्यवरा 

                    कुकुर  को   बच्चा   तँ

                      हरे!     प्रभु    कस्तो

                        यो   मान्छे     दुष्ट

                           छैन      गिदी

                               भैरव

                                हुन

                                ती ।

                                

        26/8/21       

                

रक्षा

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल


                           

                        

                            लौ

                          आज

                          मलाई

                        बाँधी देऊ

                       रक्षा कवच

                     मेरी दिदी,बैनी

                   कोरोना ले त्रासित

                 आई सी इउ भित्र त्यो

                तिम्रो नै कवच ले फिर्ता

              ल्यायो सायद जीवन्त आज!

                मृत्यु  वाट  खोसेर  लायौ

                  चेली   हरुको   अपार 

                   संजीवनी  मन्त्र त्यो

                     काललाई  बाँधी

                       रक्षा  गर्ने लौ

                         एकमात्र

                           रक्षक

                           तिमी

                            हौ!

22/8/21

डकार


गरीबलाई एकै छाक सादा भोजनले

डकार आउँछ,अघाउँछ ऊ

अन्न दातालाई धन्यवाद दिन्छ।

भरपेट भएको ,डकारले आभास दिन्छ।


धनीलाई सायद कहिलेइ आउँदैन डकार

जति कमाए पनि,

बारमा गएर जति घिचे पनि

जति धोके पनि, आउँदैन डकार

बरु उल्टी गर्ला सायद !


नेताहरुलाई कहिल्यै हुँदैन मोहभङ्ग त्यो

राजसत्ताको सुख

कुर्सी च्यातिए पनि आउँदैन डकार

जति साँचे पनि अघाउँदैनन उनीहरू

पञ्चतन्त्रको त्यो" स्याल र साँढेको"

कथा जस्तै

जति जति  साँढे दौडन्छ

त्यतिनै उस्को अण्डकोष हल्लिन्छ

झर्ने अनि खाने आशामा स्याल

पछि पछि दगुर्छ

नत त्यो झर्छ न त खान नै पाउँछ,

हामी त्यस्तै भयौं जनता

नेताहरुको भनाइमा 

एक मुठी नमेटिने आशा सँधै।


कवि साहित्यिकहरू माथि जनताको

निकै नजर,पुस्तक प्रकाशन गर्छन

बेच्न आउँछन्!

किन उनीहरू डकारदैनन्?

पठन पाठन नगर्नेहरू

प्रश्न गर्छन्

अनि जिज्ञासा राख्छन कतिपय 

किन न अघाएका साहित्यिकहरु!


प्रभु, साहित्यिकहरु तब डकारछन्

जब पाठकले काव्य पढी दिन्छन

यो डकार तृष्णा र धनको हुँदैन

बेईमान र बेइज्जतको पनि हुँदैन

ए बाबा ठाकुरे!

समाजले काव्य पढीदिए

पुस्तकहरु मन् पराइदिए

अध्ययनको वातावरण बनाए

अध्ययन गर्ने बानी गरे

पाठक हरुको डिप्रेसन दूर हुन्छ !

सर्जकलाई साहित्य सँधै रित्तो?

उनीहरूको शब्दकोषमा

डकार शब्द नै छैन।

सृष्टि  निरन्तर रअविरल हुन्छ

पाठक र समाजको निम्ति।

अन्तिम श्वास रहे सम्म

सिर्जना गर्छ ऊ।

साहित्य र साहित्यिकलाई

डकार आए

भाषा र समाज सुप्त हुन्छ!

     _________


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला, गुवाहाटी।

22/8/21

हाई (hi)

 अन्तरे दाहाल               

                            

                               लौ

                              नयाँ

                            शब्द नै

                          आयात  भै

                         सकिए   अब

                       सनबा , सानिमा

                     आमाजु, भदा, मामा!

                    काका,  काकी अब भए

                   अंकल र आन्टी ,अनि त्यो

                 देवर      देउरानी     जेठाजु

                   नन्द ,ठुला बा, ठुली आमा

                     मितिनी  फुपु,  फुपाजु

                       बाहुन दाजु  सालो

                         मैतालु लिन लौ

                           गए   होलान।

                             नमस्ते "फु"

                               ग्रुप मा

                             Hi guys

  17/8/21                 ल।

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

                        

                           

                           **

                           ॐ

                          शब्द

                         ब्रह्म यो

                      सृष्टि को त्यो

                    ओंकार     मंत्र 

                    अ उ म्    अक्षर

                  उच्चारण  नै   द्योत

                 उत्पन्न  विकास  अनि

                 ब्रह्मलीन  क्रमशः  हुन।

             अ उ म् को अर्थ सम्पूर्ण ध्वनी

               ब्रह्मा   विष्णु   महेश   त्रय

                गुञ्जयमान ऊर्जा  त्यो।

                 थकान  स्फूर्ति  निद्रा

                    रक्त  सञ्चालन

                      विषैलो तत्व

                        निर्मूल लौ

                          उत्तम

                           शब्द

                            ॐ !

      16/8/21

मायालु

 पुरुषोत्तम दाहाल

                              

                             

                                लौ

                                मेरी

                              मायालु        

                            आउ आज

                          अन      लाइन

                         गोठमानै    हौली

                       मैले   रिचार्ज  आज

                      गरिदिएको  छु   नानु!

                     टावर   कम  भए   तिमी

                   चढ़ बकैना को त्यो रुखमा

                    गफ   गरौ    मन     भरेर 

                      तिमी डोको  को  कुरा

                        म  थुन्से को   कथा

                         सानामा बोकेको

                            तर  बुच्चै ल

                              आउनु है

                                हेरौला

                                 दुवै

                                  ले ।

             15/8/21

भ्रूण हत्या

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

                          

                 

                         

                            ऊ

                          भित्र

                          गएर

                      सुटुक्क त्यो

                     डक्टर    सँग

                    काने फुसी गर्छ

                   साथै धर्मपत्नी लौ

                 चनाखो ऊ देखिन्छिन्

               तिनै   जना   टोलाउँछन

             भित्र   बाहिर   चकमन्न  छ

              कुन्नि  के  भन्यो डाक्टरले

                पर्सी   फेरि  आउनु  है

                  मेरो    चेम्बरमा   ल

                    खलास  गरौला

                     कन्या भ्रुणको

                     खित्का छोडी

                       काल त्यो

                         हाँस्यो

                           लौ।

                 

                 

          13/8/21

पित्ले भाँडो

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

  

               

                         

                              त्यो

                             हाम्रो

                             घरको

                           इतिहास

                        देखेंको भाँडो

                      आज  दुःखित छ

                   कुकर     बैनी      आज

                  सिटी    मारेर       प्रस्ताब 

                 प्रेम     याचना    गरें    पनि 

                आँखा ती झिम्काउँदैन भाँडो

                  उस्ले पकाएको त्यो  खोले

                    खाएर   पुस्तौं  हुर्केको

                      गौरव      गर्दछ  ऊ

                        छैन      रत्तिभर 

                           घमण्डी ऊ

                           छैन आज

                             उसको

                              नाउँ

                               त्यो ।

      14/8/21

फेटा

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

 गुवाहाटी

                  

                          

                       

                            लौ

                           आए

                         जन्ती ती

                        लाम  लागि

                        बेहुलो गोरो

                      लगाई फेटा त्यो

                    लोकन्ते  तैनात  छ

                   कडक   नजर   साथ

                 उता  साली हरू सबै ती

                फेटा खाेसि  रकम लिनेमा

                 अब कसको  जीत हुन्छ

                  चतुराई   को    तुजुक

                   हेर्न   बसेका   ठिटा

                     साली पक्षका भै

                      आँखा जुधायो

                        माया गाँस्यो

                          रमिता

                           फेटा

                            को l

                            

      12/8/21                       

ढोका खोलिदेऊ


हे राष्ट्रप्रधान हरू

बिछोडको वेदना सुन्नु हुन्छ?

सायद अनुभव गर्न सक्नु हुन्न!

कथा भनेर पढ्ने भूल नगर्नु होला

खोली दिनुहोस त्यो दैलो पावन्दीको!


भारत र म्यानमार दुईटा देश

थिए दुवै एकसमयमा ब्रिटिस को अधीनमा

गोर्खाली लाखौँ थिए दुई देशमा

दोस्रो विश्वयुद्ध भयो

बिथोलिए सबै आफन्तहरू

कोही म्यानमारमा, कोही अरू विभिन्न प्रान्तमा ।


हाम्रो बुवा, दुईवटीआमा, हजुरबा, 

अरू पनि आफन्त आए आसाम

मावली,सानिमा,कान्छा बा बसे बर्मामा

अरू कति कतिको कैयौँ कथा

ठूली आमाको बम विस्फोटमा मृत्यु भएको कथा

सुनाउनु हुन्थ्यो बुवा।

आमा सानैमा बिहे भएर आसाम आई

बित्नु भो माइतीनै नदेखि!


लगभग त्रिहत्तर वर्ष भयो

कोही उता कोही यता,कस्तो विडम्बना

सकिन्न  जान  पासपोर्ट ,भिसा भए पनि

कतिपय ठाउँ हरूमा ,जहाँ आफन्तहरू छन्

हे राष्ट्रप्रधान! सुन्नु भएको छैन ती विरहका कथा?


म्यानमारबाट त सजिलै आउँछन् त

बुद्धगया , गया र लुम्बिनीमा

रमाएर जान्छन उनीहरू,

बुद्ध दर्शनको  अनुभूति लिएर

हामीलाई चाहिँ किन बाधा उता जान?

हे देशका प्रथम पुरुष!

बुझि दिनुहोस बिछोडको व्यथा।


रातो धागोले बेरेको ,परदेश बाट आएको

चिठी देख्नु भएको छ हजुरहरूले ?

बुझ्नु भएको छ त्यो चिठी पढ्नेको वेदना?

हरे!को खस्यो नि परदेशमा

कसले पढिदेला त्यो मुटु चिरिने सन्देश

महाशय! हे राष्ट्रप्रधान हरू 

खोली दिनुहोस अब त्यो बाटो

आकाश र जमीन मार्गको

धनीहरू जानेछन् आकाश मार्गबाट

गरीबहरू जाने छन् जमीन मार्गबाट

मिल्ने छन् आफन्त हरूसँग

रमाउने छन् जीवनभर

आशिष दिने छन् सँधै।

हे बाहुबली राष्ट्रनेता!बुझिदिनुहोस्

अव्यक्त वेदनाको व्यथा।


हाम्रो मावलाको हजुरबाले रोपेको

त्यो ठूलो आँप र बर पिपलको रूख

मचीनाको लाबरबारीमा, पर्खि रहेका छन्

हामीलाई हेर्न

हामी पनि उदिग्न भएका छौँ

उनीहरूलाई भेट्न

बार बारेर भागवत लगाउने विचार पो छ त

हाम्रो त्यो हजुरबाले अन्तिम स्वास लिएको ठाउँमा!

खोली दिनुहोस त्यो दैलो, हे महापुरुष!

पुस्तौँ भयो बिछोड़ भएको

यो पापको भार किन लिनु हुन्छ जीवश्रेष्ठ!


चीन जस्तो देशले त खोली दियो

बिछोड भएकाको दुःख सम्झी

अरू देशमा छुटेका आफन्त मिल्न

हजुरहरू किन पछि पर्नु भएको?

हे बर्माका बुद्ध प्रेमी, प्रभु देवता,विज्ञजन

हामी केही बिगार गर्दैनौँ

बस् आफन्त भेटेर आउने

पुण्य त हजुरहरूलाई नै जान्छ

चुक्कुल खोली दिनुहोस प्रभु! त्यो दैलाको

हामी हजुरहरूको गुणगान गाउँने छौँ

एक पटक अँगालो मार्न त दिनुहोस

आफन्त हरू सँग धित मारेर।


हे भारतका राष्ट्रनेता ,कति ढोल बजाउनु हुन्छ

मित्रताको र राजधर्मको

भनि दिनुहोस त्यो मुलुकलाई

सुनाई दिनुहोस हाम्रो सत्य कथा

अब हाम्रो धैर्यको परीक्षा नलिनुहोस ल!

जाने परिबन्द गरिदिनुहोस

उन्मुक्त हुन चाहन्छौँ हामी, केही दिन

गोर्खालीको आवेगलाई ठोकी दिनुहोस्

एउटा सलाम ,जे परे पर्ला।

त्यो तथाकथित तघारो खोली दिनुहोस

हाम्रो मिलनको कथा लेखिने छ

हजुर हरूकै नाउँमा

हामी तर्पण दिन्छौ मृतक आत्मालाई

वहाँ गएर 

हर्षको आँसु बगाउने छौँ

जीवन्तलाई भेटेर

छापिने त हजुरकै नाउँ हो इतिहासमा

आग्लो खोलि दिनुहोस् हजुर!

हामी उखुम् भएका छौँ

मिलनको चाहनाले

हे राष्ट्रप्रधान!विन्ती सुनि दिनुहोस

नत्र अर्को जन्ममा चरी भएर

जान बाहेक अरू केही माध्यम

रहेन हाम्रो

विन्ती छ हजुर ,गुहार सुनि दिनुहोस।

ढोका खोलि दिनुहोस् प्रभु!


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला, गुवाहाटी

11/7/2021

सङ्गम

 पुरुषोत्तम दाहाल

                            

                            

                              लौ

                             अब

                            प्रारम्भ

                          भयो  हाम्रो

                        यात्रा       प्रभु!

                      मिल्ने छन् अब ती

                    दुई     धार    नदीका

                  सँधै  को   निम्ति  मायाले

                ब्रह्मपुत्र       र       ऐरावती 

               भेटिने छन्   सायद   आफन्त

                 युद्ध  मा  विथोलिएका  ती

                   महान   पवित्र    आत्मा

                      वर्मा  र  आसाम का

                       रम्बास् को माध्यम,

                         काव्य ले पार्छ,

                           सबै  कथा

                             सजीव

                              अब 

                               लौ !

    

       8/7/21                     

     ऐरावती:वर्मा (म्यानमार)

     को मुख्य नदी।      

युद्ध

 पुरुषोत्तम दाहाल


                            

                            

                            त्यो

                            एक

                          दिनको

                         घटना  हो

                       मकै  बारीमा

                      चारजना  थिए

                    जापानी सिपाही ती

                  आत्म   समर्पण   उनी

                 गर्न  चै  पटक्कै    नमान्ने

               तजी बा चै ब्रिटिश  सेनाका

                 देखें   उनीलाई   बारीमा 

                 भोकले मकै  खाँदै  लौ

                   ताके   बन्दुक  लिई

                     तीन गोली हानी

                       राइफल    ले

                         मारे  प्रभु

                          ठाउँमै

                            मरे

                            ती!

                             

           (बुबा ले देखेको प्रत्यक्ष दृश्य)   

बि: द्र:दोस्रो विश्वयुद्ध बारे अध्ययन गरि कुन कुन देश

ले कसरी युद्धमा होमिए ,आदि ,आदि जाने सम्पूर्ण वृत्तान्त को राम्रो आभास हुन्छ।

तजी:बर्मामा ग्राम प्रमुख। वहाँ दाहाल गोर्खा ब्रिटिश सेनामा

कार्यरत।

वेदना

 पुरुषोत्तम दाहाल

खडानन्द  दुलाल     

                            

                               म

                             अनि

                           दाजु ती

                         खडा नन्द

                        बर्मेली   परौ

                      पुर्खाले भोगेको

                     दुःख   अनि  वेदना

                   भनेर   सकिन्न    हरे !

                  सुनेर  सुनि नै   नसक्ने

                दोस्रो विश्व युद्ध को जलन्त

                 घटना  त्यी ,   पैदल यात्रा

                  मचिना    वाट    जागुन्

                    रित्तो   हात   लिएर 

                      ऐरावती   छोडी

                         फगत यात्रा

                          सक्नु हुन्न

                            हजुर

                             सुन्न

                              ती !

          5/8/21

म घाम पानी पनि झेल्न सक्छु

 म घाम पानी पनि झेल्न सक्छु

म जहाँ पनि हिँड्न सक्छु

म मेहनत पनि गर्न सक्छु

म देश को एक प्रगतिशील नारी,

म हात नफैलाई कर्म गरेर खान सक्छु

कति दिन हिड्नु यस्तो बाटो मा म

म मेरो ताकत देखाई दिन सक्छु

बाटो बनाई दिने अनुराेध गरें हजुर

गोर्खाली हुँ हजुर ठेउला उठुन्जेल

काम गर्न सक्छु।

प्रिये! म अमरनाथमा छु

 प्रिये! म अमरनाथमा छु

तर तिमी छैनौ साथमा,

शिव ले पार्वतीलाई

अमर कथा सुनाएको ठाउँ रे!


तिमी हुरी भएर आउनु

म आँधी भएर भेट्छु,


सँगै बसौला केहीवेर

म मेरो अमर कथा सुनाउँछु तिमीलाई

तिमी तिम्रो अमर कथा सुनाउनु मलाई!

मित्रता दिवस

 पुरूषोत्तम दाहाल                                   01/8/21


                 

                      

                             लौ

                            आज

                            सुदिन

                         मित्रता को,

                       जटिल   काम

                      बाहाल राख्न यो

                     दुःख सुख पर्दा ऊ

                   सदा     तत्पर    रहने 

                हृदय भरि  माया    पोख्ने

               सत्कर्म  गर्न  सँधै   नै    भन्ने

                 स्वार्थी मित्रले पार्न सक्छ

                   स्वाहा र सखाप  पकै

                      सावधान   भएर

                        मित्रता गरौ है

                          नराम्रो छ है

                            दिनकाल

                              सचेत

                               हौ है

                                 ल !

                               

          ( सबै मित्र हरुमा हार्दिक अभिनन्दन )

जीवन्त प्रेम

 पुरुषोत्तम           

  दाहाल        *********

                        त्यो

                        दिन

                      दृश्यले

                    मलाई   त

                  अचम्म  पार्यो

                मन    पराएँ    थेँ

               जुम्रा   हेरी    रहेकी

              न  लाली  न त्यो अत्तर

            फक्रिएको  कालो केश ती

          गाला को डन्डिफोर  पाकेको

             मुसुक्क मुस्कान फ्याँकेर

               चाम्रे त्यो घिउमा ढक्क

                 झर्के थालमा पस्कि

                   मन चोरी लग्यौ

                      फक्रेको छ

                        जीवन्त

                          प्रेम

                           यो !

                          

      02/8/21

आँखा

 पुरुषोत्तम दाहाल

                              

                              

                               त्यो

                               प्रेम

                             याचना

                            पलकमा

                          भई दिने यी

                         मेरा साथै तिम्रा

                     यी  नयनको    भाखा

                     बुझिदिने छैन  कोही!

                  तिमी कर्तव्य मा व्यस्त छौ

                पीपीई      किड    लगाएर ती

                  म    चिन्ने    भएँ    नयनले

                   तिमी   जे  लगाऊ    प्रिये!

                     शरीर      ढाके    पनि 

                       चिन्छु आँखा ले नै

                          मृग     नयनी 

                            प्रभु   दत्त

                              युगल

                              तिम्रा

                               ती!

                            

          4/8/21

युद्ध

 पुरुषोत्तम 

                            

                        

                            त्यो

                            एक

                          दिनको

                         घटना  हो

                       मकै  बारीमा

                      चारजना  थिए

                    जापानी सिपाही ती

                  आत्म   समर्पण   उनी

                 गर्न  चै  पटक्कै    नमान्ने

               तजी बा चै ब्रिटिश  सेनाका

                 देखें   उनीलाई   बारीमा 

                 भोकले मकै  खाँदै  लौ

                   ताके   बन्दुक  लिई

                     तीन गोली हानी

                       राइफल    ले

                         मारे  प्रभु

                          ठाउँमै

                            मरे

                            ती!

                             

           (बुबा ले देखेको प्रत्यक्ष दृश्य)   

बि: द्र:दोस्रो विश्वयुद्ध बारे अध्ययन गरि कुन कुन देश

ले कसरी युद्धमा होमिए ,आदि ,आदि जाने सम्पूर्ण वृत्तान्त को राम्रो आभास हुन्छ।

तजी:बर्मामा ग्राम प्रमुख। वहाँ दाहाल गोर्खा ब्रिटिश सेनामा

कार्यरत।