भो जान्न सहर
************
भो जान्न सहर
तेलको मूल्य बढेको छ रे
यात्रु किराया पनि आकाश लम्बी रे
चौतर्फी मूल्यवृद्धि
घरैमा बस्छु
हात खुट्टा काटिए ईलामे र तितेपाती लाउँछु
जान्न अस्पताल
दाम बडेर औसधी किनि नसक्नु भएको छ रे
आँखा बिझाए सुत्केरी आमाको दूध हाल्छू
मुटु दुखे अर्जुनको छाला खान्छु
खोकी लागे मह तुलसी खान्छु
टाउको दुःखे जन्तरे बालाई फुक्न लाउँछु
पखालो लागे अम्बाको पत्ता खान्छु
निद्रा नलागे खीरमा जाइदाना हालेर खान्छु
हड्डी भाँचिए बाँसको काम्रो सिउँडी पिसेर लाउँछु
गानो गए धामीकान्छावाट बुटी माग्छु
किन्दिन दामी साबुन
खरानिले काम चलाउँछु
किन्दिन् लुगा
दाने लुगाले काम चलाउँछु
कपालमा रिठ्ठो लगाउँछु
मुखमा हल्दी र दुधको तर लाउँछु
सब्जी घरैमा लाउँछु
भो जान्न सहर!
नानीहरूको वही-खाता देलानि राज्यले
सबै शिक्षित हुनुपर्छ भन्छ राष्ट्र
मोबाइलको रिचार्ज पनि निकै दामी भयो रे
भो चलाउँदिन मोबाइल
बरु भागवत कथा सुन्न जान्छु
संगीतमा रमाउँछु ,नृत्य गर्छु
भो जान्न सहर!
अब पुस्तक पढ्छु
कविता कोर्छु।
जनताको सरकार रे
के भएको यस्तो
जुका झै चुसेको चुसै छ त
दिन्न भोट !
जान्छु गोठतिर
उतै रमाउँछु
मरे टन्टा साफ
उता दाउरा पनि सितैंमा पाइन्छन्
भो जान्न सहर!
*****
पुरूषोत्तम उपाध्याय दाहाल
3/4/22
