वध

 वध

****

सधैँनै गाँस बासको समस्या

भागदौडको जिन्दगी

एकछिन दुःख भुले नयाँ उमङ्ग मिल्छ

जिबा,हजुरबा,छोरा, नाति,पनाति, जनाति

एकै रङमा आज, दशमीको मुहूर्त

यता असुर वधको विजय उल्लास।


युद्ध त गर्नै पर्छ,निधन हुनै पर्छ

वध गर्नु पर्ने अन्तिम कर्म!

नारीको मर्ज्यादा हनन् गर्नेलाई

रतीभर छैन डर

किन मारिन्नन् अहिलेका राक्षस?

बध गर्ने को छ र त्यस्तो सुरो!

सोध्छ खुलाल साइँला

मलाई विज्ञ सम्झि!

यता राक्षस वधको विजय उल्लास।


वर्तमानमा पो जरूरी छ वध

बलात्कार, हत्या,उत्पीडन

मन्त्री वाट प्रहरी सम्म

केही तथ्य प्रमाण भेट्दैनन्

मारिन्नन् दोषी, साक्ष्य दिदैनन कोही

नदेखे नसुने झैं गर्यो ,खतम

मारिदैननन् बलात्कारी,कुकर्मी

यता असुर वधको विजय उल्लास!


काटिन्छन अवोल प्राणी

बोल्ने र पाखण्डी दोषी प्राणी निर्धक्क

मर्ने डर त परै जावोस

उनीहरूपनि रङ्गीन भएर

ठुला बडाका आडमा

निस्फिक्री भएर,छाती फुलाई

सामेल हुन्छन्

असुर वधको विजय उल्लासमा!


आँखा झिमिक्क नपार्ने 

मृण्मय तर प्राण प्रतिष्ठित दुर्गाले

किन देख्दिनन त्यो दृश्य?

बध गर्न त परै जावोस

आज मानवरूपी असुर

त्रिशूल पो देखाउँछ

दुर्गालाई।

यता राक्षस वधको विजय उल्लास!

असुर निस्फिक्री!

देवी मौन!

असुर वधको तमाम विजय उल्लास!

धरातलमा।


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

तेजपुर, असम

मिति:विजया दशमी

बुढा

 बुढा

***

बुढा!कान्छी र माइली नातिनि

छुट्टीमा आएका छन्

कान्छी डाक्टर पढदै

माइली इन्जिनियर गर्दै

मलाई बीचमा राखेर ओछ्यानमा

दुई तिर दुवै नातिनि सुतेको छन्

हजुरको बैँसको र आचरणको कुरा सोध्नन्

मलाई  गाउँखाने कथा पनि भन्नु भन्छन

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको।



छत्र छायाँ थियौ तिमी

तीनवोटी छोरीनै छोरी जन्मिँदा पनि

कहिले हेरेनौ छड्के नजरले मलाई

बरु मलाईपो छोराको आशा थियो

तिमीले सम्झाउने गर्थ्यौं मलाई

"लक्ष्मी हुन छोरी" भन्थेउ

मेरो परिवार नियोजन गर्दा

निकै दिन रिसले बोलिन म हजुरसँग 

पछि त छोराको आभास नै भएन

छोरा छोरी एउटा हुन भन्नु हुन्थ्यो

तमाम थियो हजुरको त्यो जीवन युद्ध समाजमा!

मानौं छोरा त समाजलाई पो चाहिने!

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको।


गोदारनी आमोई आएर 

चुरा नलगाउन

लसुन पियाज नखान

सेतो वस्त्र लाउन

सधैँ कपाल मुडुलो पार्न

कसैको शुभकार्यमा नजान

भनेर गइन्,विधवाको नियम रे!

नातिनिहरूले झाँको झारे आमैको

"तिमीले केही बार्नु पर्दैन

जस्तो लाए पनि हुन्छ" भनेको र

"प्रेम श्रद्धाको न आभास हो, देखाउने हैन"

भनेको कुरा मनन् गरेकी छु मैले

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



तिमीले अन्तिम समयमा 

तिनै छोरी ज्वाइँलाई

भनेर गएथौ 

आमाको ख्याल राख्नु भनि!

केही दुःख छैन मलाई

हाम्रो पुर्खा र तिम्रै संस्कारको फल होला सायद

राम्रो सेवा चाकरमा छु म

खान लाउनमा केहि प्रतिबन्ध छैन

तिमीले भने जस्तै जीवन यात्रा छ मेरो

रमाएको छुव म, छोरी,ज्वाइँ र नानीहरू सँगै

तिमी ध्रुवतारा मेरोजीवन यात्राको !



कपासको बाती बनाउन थालेकी छु

लाखबत्ती जलाउने इच्छा छ

हजुरको आठौं वार्षिकमा।

लगभग पचास हजार बाती

बाटीसँके मैले 

रहेको छोरी, नातिनि र सम्धिनीले र

छिमेकी हरुले बाटी दिने रे!

असारको मैना पञ्चमी तिथिको दिन

पूजा र लाखबत्ती बाल्ने।

म आकाशको  ध्रुवतारा  हेर्छु त्यो दिन

तिम्रो यादमा

तिमी धरतीतिर हेर्नु ल!

सबै भेला हुन्छन्

तिम्रो यादमा

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



दाँत सबै झरे त मेरो बुढा!

मिठो गीलीभात पकाउने कुकर ल्याएको छन्

दाँत लगाई दिए हालै ज्वाइँछोरीले

मलाई च्यास् अलिक बिसन्चो हुँनुहुदैन

तिनै छोरी ज्वाइँ र नातिनिहरू तैनात हुन्छन्

नातिनिले आँखा पनि जँचाई दी

अहिले अलि अलि देख्छु

कान अलि अलि सुन्छु

यस्तै हुन्छ बृद्ध उमेरमा भने डाक्टरहरूले

आनन्द छ मलाई

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !




हामी तीर्थ जाँदा किनिल्याएको

सेतो चन्दनको  गिँडो

घोटिएर स्यानो भएको छ

त्यही घोटेर लगाउने गर्छु सँधै

चनौटो पनि खिएर स्यानो भएको छ

हजुरको यादको चिनो भएको छ

ठुलो नातिले "हुईल चेयर" ल्याईदिएको छ

बिहान घाम ताप्न तुलसाको मोठसम्म

लगीदिन्छे नातिनिले

तुलसीमा पानी चढाउँदा एकपटक

आकाशतिर नजर लाउँछु

तिम्रो याद सारै आउँछ

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !


मेरो तेस्रो गर्भधान हुँदा

सबैले भित्रि आग्रह गरेका थिएँ

छोरा कि छोरी हेरि लिनु भनेर

तिमी नमानेको झल्झली याद आउँछ

भ्रूण हत्याको पाप लिएनौं हामीले,हजुरले नै गर्दा!

समाजले किरिया गर्ने मान्छे हुँदैन भने

अहिले कान्छी छोरीको घरैमा छु

सोचेर जिउ जिरिङ्ग हुन्छ

अरू छोरीहरूले पनि मलाई लाँन्छन्

सबै छोरी ज्वाइँ तत्पर छन्

रत्तिभर गुनासो छैन मेरो

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



हाम्रो घर घढेरी

म जिवित छदैं

बेच विखान गरेर ,तिनै छोरी ज्वाइँलाई

तिनभाग गरिदिन आग्रह गरें

झन्नै मारेनन् मलाई

अनाथलय लाई दान पो गरि दिए

हाल निकै अनाथ नानी, बालवृद्धाहरू छन्

हजुरको यादमा अस्ति सबैलाई

भोजन र लुगा दिए सबै मिलेर

छोरीहरू " रत्न"ज्वाइँहरु "हीरा"

नाति नातिना हरू "सुवर्ण" हुन गए

सबै गाउँलेहरू हिजो आज त्यसो पो भन्छन

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



बुढा! हाम्रो लामो जीवन यात्रामा

तिमीलाई कहिले रिस उठेको देखिन्

बुढी कुटेर मर्द हुँ भन्ने जमानामा

कहिलेइ मलाई हात छोडेनौ

मेरो पनि अन्तिम अन्तिम अवस्था छ

विवाहमा गुरुले हामीलाई आज वाट पति पत्नी

"तिम्रो हृदय मेरो,मेरो हृदय तिम्रो"संस्कृतमा

सुनाएको श्लोक याद छ?

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !



लाखबत्ती बालेको दिन

तिमी कुलको वायु भएर आउनु

म कोइलाटोमा घिऊको धूप हाल्छू

रमिन्छन नानीहरू

सुनाउनेछन् हजुरको,मेरो साथै

छोरी हुनेहरूको अमूल्य गाथा

"अमर कथा" हुने छ 

"अमरनाथ" शिव पार्वतीको जस्तै

केही दुःख छैन मलाई बुढा!

तिमी ध्रुवतारा मेरो जीवन यात्राको !


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला, गुवाहाटी, आसाम


चोर

 



अन्तरे दाहाल          चोर

                          ******

                            त्यो

                            चोर

                           सर्वस्व

                         लुट्दछ ती

                        दृश्य नै वस्तु

                      ठान्छ सक्षम ऊ

                   मानौं  चोर्न   पार्गत

                   अनेकौँ कलाहरू ती

                 तर    रत्तिभर      हुँदैन

               सामर्थ ऊ र उस्को त्यो कार्य

               कसैको   भाग्यलेख   चोर्न।

                  दुई    दिन     रमाउँछ 

                    मस्ति गर्छ रमिन्छ

                     एकदिन प्वाक्क

                      खान्छ लौ  गोली

                        प्रहरी      को

                           क्षणिक

                             रम्य

                              यो।

                             

                          

                           

आत्मा

 अन्तरे दाहाल       

                 आत्मा

                 ******

                     यो

                    दु ई

                 शब्दको

                उडन्त त्यो

              भ्रमर    रूपी

            अजर  ~  अमर

          पिन्जरामा बन्द छ!    

        यो  रहेमा  हाई   हाई!

      सबै  खुशी साथै  आनन्द

   पूजा  हुन्छ   मुर्तीको प्राण नै!

      फूर्र   उडेर  जान्छ    जब

        नश्वर    देह    प्रेत    रे!

          चिरनिद्रा    निस्तब्ध

            परमात्मामा    लौ

              विलीन  आत्मा

                अ वि  र   ल

                  अ  न  न्त

                    सृ   ष्टि

                       यो।                

                            *

उपेक्षा

 अन्तरे दाहाल

                            उपेक्षा

                           ******

                              हो     

                             हाम्रो

                           यात्रामा

                          कतै   कहीं

                         निकै  पटक

                        उपेक्षित   भइ

                     पुनर   उत्साह   ली

                    जीवन  युद्ध    विजय।

                  अक्लान्त   संघर्षका साथ

                 अवला  नारी  , वर्णभेदी लौ

                  उपेक्षा   छिचोली   कर्मले

                   हुनर     साथ      दृढता

                     निरन्तर         प्रयास

                      शिखर          पुगेर

                        शंख  नाद   को

                          दृष्टान्त    छ।

                             उपेक्षा

                               बन्द

                                ल!

                            

अनौठो सृष्टि रचना

 अनौठो सृष्टि रचना

***************

जोत्दा जोत्दै थाके पनि

बोल्दैन ,लुरु लुरु हिडीदिन्छ ऊ

लौरोको भरमा

आज बारह वर्ष पछि

ऊ थला परेको छ

बुढो गोरु त्यो  आज

खेतको छेउमा 

छाप्रो एउटा बॉस र परालको

पानीको, दानाको भाँड़ो छेवैमा

तर खान असमर्थ।


केही फरक छैन उस्को र हाम्रो जीवनको

हामी खाटमा या अस्पतालमा

कति दिन रोकिन्छ र यो श्वास!

जाने नै हो जब!

मन् परेन है मलाई यो रचना

हे बद्रीविशाल!

बरु सबै प्राणीहरू बोल्ने पारिदिए कसोहोला?

बोलुन सबैले, माँगुन अा आफ्नो हक

सबैको एकनास होस मृत्यु प्रथा

प्राणीले मृत्यु सैय्यामा बोलेको बुझून् मानिसले

हजुरहरूको सृष्टि समन्धित सभा बसेमा

मेरो यो प्रस्ताव राखिदिने

विनम्र अनुरोध गरें।

साष्ट्टङ्ग प्रणाम हे!सृष्टिकर्ता

हे त्रिविक्रम!नारायण हरि!



पुरु

गुवाहाटी

मेडिकल कलेज

२/२०/२१


आराम

 पुरुषोत्तम उपाध्याय

दाहाल।


                           आराम

                           ******

                               यो

                              सृष्टि

                            कालमा

                          कस्ले  गर्यो

                         आराम   यहाँ

                        प्राण    रहुन्जेल!

                      निरन्तरता    मान्छ

                     मन्      हृदय    शरीर!

                  गाँस   बासको   समस्याले

                लुप्त  भएको छ   यो  विश्राम     

                 सायद   काल्पनिक    मानौं  

                   भाग  दौड़    जमाना   मा!

                     "आराम    हराम    है"

                        ठुला  अक्षर्    को

                           देखेको दृश्य

                             कार्यान्त्रर

                               विश्राम

                                 सत्य

                                  हो!

                            

       ४/९/२१                

                   

                         

                         

तृष्णा

 पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल, बेलतला गुवाहाटी आसाम

                            तृष्णा

                            *****

                              त्यो

                             तृष्णा

                          हाबी    भै

                         हामी     परौ

                       चपेटामा     लौ!

                      हामीले     मेटेको

                    हैन    है  तृष्णा  मनु!

                   न  होमिएको   नै  भला

                  उस्ले क्वाप्प  लपेट्यो  हरे!

                बत्तीमा  कीरा   मरेझैँ  स्वाप्प!

                  मृगतृष्णा      भएर    घुम्ने

                   काल पनि भोको आज!

                    लिप्सा,तिर्खा प्यास नै

                      निमित्त    भयो   लौ

                        कस्तो    अनौठो

                           अवि     रल 

                              अनन्त

                               तृष्णा

                                 यो!

           

भोगा न भुक्ता  वयमेव  भुक्ता, तपो न तप्तं  वयमेव तप्ताः।

कालो न यातो वयमेव यता, तृष्णा न जीर्णा वयमेव जीर्णाः॥           

                 

                    

कठैबरा!दसैँ!

 कठैबरा!दसैँ!

**********

ऊ आज म्लान र अबोल छ

पुरानो र नयाँ दसैँको फरक देखेर

के थियो चहलपहल उहिले

मौसम आभा आभा हुन थाल्यो

मिठो मसिनो बटुल्न हम्मे हम्मे

के सोच्दो होला आजको तामझाम देखेर दसैँ?

कठैबरा!दसैँ!


बाबु ऋण लिन साहुकामा

आमा कर्केनी आमैकामा

सापट केहि दिनु हुन्छ कि?

नाति आमैलाई सानो गाडी र पेस्तोल भन्छ

हिजो आज त अरिजीनल पो

खेलाउँछन गाडी र पेस्तोल ठिटाठिटीहरू!

छक्क पर्दो हो अहिलेको माहौल देखेर!

कठैबरा!दसैँ!


ढिकीको मुसलको निम्ति नयाँ काठ

खोजी रहेछ दुलाल साइँलो

एउटा ढिकीमा निरन्तर कार्य

गाउँका मानिसहरू

तैँ छाड कि मैं छाड

दिन रात चल्छ ऊ

बनाउँछ चिउरा पातलो ,बाक्लो

मसिनो अनेकौँ धानको

भुट्न व्यस्त,प्रेमालाप, कति हो कति कथा

अहिले रहेन पुरानो रौनक!

कठैबरा!दसैँ!


खसी,बाख्रा, च्याङरो तान्दै लगेको दृश्य

सप्तमी र अष्टमीमा बलि दिएर

बोकाको निकैवटा टाउको

बोकेर घर ल्याएको धामी कान्छाले!

बजारमा नयाँ लुगाको निम्ति

लिडेँढिपी गरि रहेका नानीहरू

गरीबहरू साहुको भरमा

धनीहरू वियाजको स्तरमा!

निष्प्राण देख्छ अहिले माहौल ऊ

सपना भए ती दृश्य!

कठैबरा!दसैँ!


लिङ्गे पिङमा पालो पालो

मच्चिएको पिङ माथिवाट नै नजर,

तल भुमण्डलमा प्रेमिका!

विहङ्गम दृश्य,प्रेमील माहौलको!

दशमीको दिनै टिको लगाएर

यात्रा सुरु परदेशको, बृद्ध आमा बाबुको 

दर्शन र आशीर्वादको अभिलाषा!

देख्दैन हिजो आजको दसैँले सायद!

कठैबरा!दसैँ!


ढिँडो,घाङ्ग्रा,मकै,कोदो साथै

मासु बेगर नै फुको चिउराले चाड कटाएको

त्यो गरिबी देखेन अहिलेको दसैँले

कठैबरा!दसैँ!


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला,गुवाहाटी।

९/१०/२१

डुङ्गा बाम लाग्यो

 डुङ्गा बाम लाग्यो

*************

सल्ल बगेको पानीमा 

गहिरो र बाम 

थाहै भएन  नाउरेलाई

प्रेमको भाखा बोल्छ, बगेको पानी

डुङ्गा बाम लागे पछि मात्रै थाहा भयो

प्रेमिकालाई झुठो प्रेमको आभास

जाँदैन नौका अब

डुङ्गा बाम लाग्यो।


को छ र आफ्नै यहाँ भन्छ डुङ्गा

लास लाँदा त काँध बदलिनु पर्छ

क्षनिकको गहीरो नदी

हिउँदमा सुकेर जान्छ

बाढी र बर्खा त केहिदिन मात्रै न हो

झस्कियो यो अनौठो प्रीत

डुङ्गा बाम लाग्यो।


कति प्रेम गरिस भन्दैन इतिहास?

कति आर्जन र विद्धग्ध भएको कुरा मात्रै सोध्छ

माया र प्रेम त सानामा रम्येको

बेहुला बेहुलीको खेल न हो बालुवामा

भताभुङ्ग भयो कृतिम स्वरूप ,आकृति

लथालिङ्ग भयो त्यो प्रेम

डुङ्गा बाम लाग्यो।


निकै थिए यात्रु, प्रेमी डुङ्गामा

प्रितको जुगल जोडी पनि थिए

बुझेनन् उनीहरुले गहिरो र बामको खेल

अलपत्रो पर्यो चखेवाजोडी बीच धारमा

अनि थाहा लाग्यो,स्वार्थी प्रेमको

झसङ्ग भए प्रेमी युगल

डुङ्गा बाम लाग्यो।


नदी ,हिउँद बर्खालाई दोष दिएर के पो गर्नु

पैसा, धन, गरीब र अहंकारमा पो छ कि क्याहो प्रेम?

सुन्दर र सुन्दरता बुझेन नदीले

ऊ त निरन्तर बग्छ

कसैले बाँध लगाई दिए रोकिन्छ

अनि ठट्टा गर्छ 

मैतालु जान लागेको जोडीलाई

नव र बृद्ध दुवै दम्पती निकै तारेको छ उस्ले

पुष्ट र निस्तेज बक्षस्थल दुवै देखेको छ उस्ले!

डुङ्गा बाम लाग्यो।


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला,गुवाहाटी

710/21

 सुकेका छन् आँसु मेरा फगत छ जिन्दगी आज

लुकेका छन् आँसु मेरा आघात छ जिन्दगी आज

सुखो परेली भएर पनि झिमकिन्छन आँखा मेरा

रुझेका छन् आँखा मेरा व्याघात छ जिन्दगी आज।

 तिमीले भनौं मैले सुनें प्रेम को अमर गाथा

भन्दा भन्दै सुन्दा सुन्दै रसाए ई  दुई आँखा

नजाउँ अब अतीत तर्फ हृदय थर्काई दिन्छ

आफ्ना भन्ने मौन भए लागे लाखा पाखा।


अन्तरे दाहाल

बुढी

 बुढी!

******

तँ त गई हालिस 

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् 

ठिकै भयो जस्तो पो लाग्न थाल्यो 

दुखै लुक्यो तेरो!

छोरो अफ लाइनमा

छोरी अनलाईनमा

बुहारी चुनाव मा व्यस्त

नाति नतिना भिडियो गेममा

म ओच्छानमा!

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी।


तेरो इच्छा नै थियो 

आयुष्मती हुने, सेतो वस्त्र लाउनु नपरोस भन्ने

म रङ्गीन वस्त्र लगाएर पनि सुस्त मन्

कोही छैन बोल्ने र सुन्ने मेरो कुरा

तेरो यादले सारै सताउँछ बुढी!

काकाकुल झैं भएको छु

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी!


तलाई मैले तारी दिएँ जस्तो लाग्छ

काम क्रिया, श्राद्ध पिण्डदान

सबै गराइदिएँ 

वैकुण्ठमा हौली सायद

यता नहेर ल!

हेर्ने कोशिश पनि नगरे है

मेरो लुगा रङ्गी बिरङ्गी भए पनि

सारै मैलो छ मन्

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी!


चुठुवाको भरमा पिसाब

चारपाउ टेकेर शौच जानु पर्छ

खोकी र खकारको शब्दले 

घरमा भूकम्प आउँछ

दर्हो मन् पारेको छु

आँशु झार्दिन म

तिर्खा लागे तँ सम्झिन्छु

मेटिन्छ प्यास निकै

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी।


दस दान र आतुरी दान पनि

गरी दिए गुरुले

छोरी आएकी थिई

छोरीले तातो पानी खाने

थर्सस ल्याई दिएकी छे

हात खर्च पनि दिएर गई

के गर्नु यो पैसाले

माथि नै जाने प्रार्थना गर्छु!

बाकी प्रभु इच्छा

एक मुठी तातो पानी दिने कोई छैनन् बुढी!


हाम्रो बिहेमा जुवा खेल्दा पनि 

तैँले जितेको र

दही खुवाउँदा पनि तैँले नै जितेको याद आउँछ

जीवन युद्धमा पनि तैँले नै बाजी जितिस

दुखै नपाई तँ त गईस

दुःख कस्लाई सुनाउँ

मलाई चिल्लो लाउने बोटुको

कुच्चिएर नानीहरूले धूलो माटोमा

भात भात खेल्छन,हेरि रहन्छु म

एक मुठी तातो पानी दिने कोही छैनन् बुढी!


पुरुषोत्तम उपाध्याय दाहाल

बेलतला, गुवाहाटी

२९/९/२१

खन्तरे

 अन्तरे दाहाल                                 रम्बास कविता

                              खन्तरे

                              *****

                                त्यो

                               झोला

                               ललाट

                             मा  चन्दन

                           को स्पष्ट रेखा

                         लौरो अनि, सफा

                       कुर्ता धोती पात्रो त्यो,

                      धामी र  पण्डित   पनि

                     शास्त्र  ज्ञान र अनि अर्ती

                    सबैको  प्रेमी,स्पष्ट बोलीले

                     सल्लाह र सुझाव पक्का

                       हजुरहरू  सक्नुहुन्छ?

                        शब्दकोश नभै प्रभु!

                           हाम्रा खन्तरे बा

                            कति  नम्बर

                              छोरा हुन्

                                जन्तरे

                                 बाजे

                                  का ?

        9/9/21

बाबु

 पुरुषोत्तम उपाध्याय

दाहाल

                               बाबु

                               ***

                                ती

                               हाम्रो

                             पिताश्री

                            कहिले नै

                          न थाक्ने कठै!

                        आकाश  भएर

                      ढाक्ने सम्पूर्ण ऊनी

                    पूर्ण     सुरक्षा    कवच   

                  सम्पूर्णमा  बाबु     टतस्थ

                 मानौं    धरती  रत्न नै   हाम्रो

                  कस्ले बुझ्ने, भन्नु कहाँ  लौ!

                    नेपथ्य    मा     रहेर  खै

                     कति  गरे  कति  त्यो!

                        बुबा!   स्मरण  ल!

                         श्रद्धाञ्जली  र

                             तर्पण है

                               नमन्

                                पनि

                                 ल !

                                                           

"कुशे औंसी"

बेलतला ,गुवाहाटी

7/9/21

                     (अाज कुशेअौंशीको उपलक्षमा ,

जीवीत पितामा नमन , स्वर्गीय पितृ पितामह हरूमा श्रद्धा सुमन अर्पँण )