हामी गोठाला
**********
हाम्रो कुनै डिग्री छैन
मञ्च माथि बस्छन सबै डिग्रिधारी
हामी सुनिरहछौँ तलावाट भुइँमा बसेर
अगाडि र पछाडि डिग्री भएकाले लेखेको कथा
मुस्काइ रहछौँ हामी मानौं एक पागल स्रोता
बेला बेला हाँछौ,मुस्कुराउँछौँ
सम्झिन्छु गोठालाले भोगेका ती दिनहरू
उनीहरू नदीमा डुबेको गोठालाको
कविता भन्छन मञ्चवाट,ताली बज्छ
म आँफै दुईपटक ब्रह्मपुत्रमा डुबेको गोठालो
जान्दिन लेख्न कथा - कविता
मेरै कथा म सुनि रहन्छु भुइँमा बसेर।
कति चिसो हुन्छ त्यो ब्रह्मपुत्रको पानी!
मान्छे जाडोले पो मर्छ लामो समय डुबे
उनीहरू पानीमा भएको तत्व भन्छन
हामी भोगेको तत्व जान्दछौँ
तर हामी तल उनीहरू माथी हुन्छन्।
हामी गोठाला भन्न सक्छौ-
कहिले गाई वियाउँछ?
कहिले मौरीको मह हुन्छ?
पशुलाई चरचरे बीमार लाग्दा के गर्नु पर्छ?
पखाला लाग्दा के खुवाउनु पर्छ?
विगौते दुध किन ठेका दिनु हुदनै?
तरवाट धिऊ,दुधवाट कुराउनी ताजा कसरी बन्छ
बाछी,कोरली, लइनो,साँड र बकेर्नो पशुको कथा
अनेकौ छन् हामीमा
भर्खर जन्मेको बाछो ,गाईले नलिँदा के गर्नु पर्छ?
खोर्यात लागे के गर्नु पर्छ?
गाई हेरेर दूधालु हो कि हैन भनि दिने नै हामी
कति दाँते बहर जोत्न राम्रो, सुनाउने नै हामी
अर्ना भैंसी तह लाउने नै हामी
हाम्रो न अघि न पछि केही डिग्री नै छ
सुनि रहन्छौ तलबाट
भन्छन उनीहरू माथिबाट।
दुःख छैन हामीलाई
तर कतिपय कथाले वास्तव भन्दैन
पढेर सुनेर मात्रै राम्रो
हामी भोगेकाले भन्न कहिले पाइएला?
फेरि मञ्चमा चडदा राम्रो लुगा लाउनु पर्ला?
भयो!कथा सुन्ने र फोस्रो आनन्द लिने अब
आफनै कथा, मञ्चवाट
भन्छन विज्ञजन
गोठाला हरूको!
हामी गोठाला!
कठै बरा!
पुरूषोत्तम उपाध्याय दाहाल
मिरि छपढी, धौला, तिनसुकिया
६/५/२२
