उ खुट्टा उत्तानो पारेर सुतेको राति
छक्क परेंँ म, यो के भयो
उसलाई त आकाश झर्ने डरले
सताएको हुन्छ।
मैले सोधें ,किन एस्तो ?
जवाब आयो, आकाश झार्दैन
म निश्चित भएँ, तर मानीष झर्छ
म साक्षात भएँ।मेरो अण्डा को खोजिमा छ उ।
निमोनिया को औसधि रे मेरो अण्डा
छोड़ी दिएँ मैले उत्तानो परेर् सुत्न
आकाश को हैन
मान्छे को डरले,
म झस्संग बिउँझिँए।
पुरु
गुवाहाटी
30/5/21
